ای عزیزتر از جانم ....
من بی تو عین زمستانم ، سردسرد ، بی روح و زرد ...
بی تو کویرم ، خشکسالم ، درختی بی برگم .. من
با تو سراپا شوقم ، عشقم ، امیدم ، لبخندم ..بی تو
من اشکی بی پایان ... بی تو غروب دلگیرم ، پرستوی
بی بال و پرم ، بلکه خزان و زردم .. بی تو ، من
افسانه ای دردناکم ، ستاره ای خاموشم ... بی تو
من بارانی دلگیر و غبارم ...بی تو ابری پر بارانم ، اما
توان باریدن ندارم ...